بزرگداشت صدمین سال پایان جنگ جهانی اول و قربانیان آن در پاریس فرصتی برای گردهمایی 70 نفر از رهبران درگیر این جنگ بود تا لحظه توقف جنگ در اروپا را با یاد قربانیان آن گرامی بدارند.

به گزارش پایگاه تحلیلی – خبری ایران بالکان (ایربا) به نقل از اعتماد، در این مراسم روسای جمهوری آمریکا، روسیه، صدراعظم آلمان، دهها نفر از اعضای خانواده‌های سلطنتی، نخست وزیران و روسای جمهوری مرتبط با این جنگ حضور داشتند. جنگی که 10 میلیون نفر قربانی در چهار سال وقوع آن (1914 الی 1918) داشته است.جنگ جهانی اول یکی از خونبارترین جنگ‌ها در تاریخ بود که اگرچه به سیاست اروپا شکل جدیدی بخشید، اما صلح پس از این جنگ چندان پایدار نبود و دو دهه بعد آلمان نازی به همسایگان خود حمله کرد.

به گفته «مکرون» رئیس جمهوری فرانسه اگرچه این جنگ با همه مصیبت‌هایش درس‌های ارزشمندی برای ما داشت اما متاسفانه به دلیل توجه نکردن به این درس‌ها شاهد جنگ بزرگ دیگری چند دهه بعد بودیم. آنها که در سنگرهای این نبرد جنگیدند، در دوزخی غیرقابل تصور زیستند. درس این جنگ بزرگ نمی‌تواند رنجش بین انسان‌ها و نه اینکه لزوم فراموشی گذشته باشد؛ بلکه این تعهد عمیق ماست که به آینده بیندیشیم. اروپا به مدت چهار سال تقریبا مرتکب خودکشی شد و انسانیت به ورطه مخمصه شنیع نبردهای ظالمانه فرو رفت.

مکرون در جریان این مراسم در مورد پیدایش و رشد ملی‌گرایی در اروپا هشدار داد.  و با اشاره مستقیم به افزایش موج پوپولیسم در آمریکا و اروپا، درباره خیزش ملی‌گرایی در اروپا اعلام خطر کرد و یادآور شد کشورهایی هستند که مجدداً عبارت «اول ما» را برزبان می‌آورند. آن کسی که می‌گوید اول منافع ما اهمیت دارد، بدون آن که توجه کند چه بر سر دیگران می‌آید، با ارزش‌ترین چیزی را که می‌تواند برای یک ملت مهم باشد، کنار می‌گذارد و آن ارزش‌های اخلاقی است. وطن‌پرستی درست برعکس ملی‌گرایی است. ملی‌گرایی خیانت به وطن پرستی است. بسیاری معتقدند انتقاد رییس جمهور فرانسه در واقع  رییس جمهور آمریکا را نشانه گرفته بود که در مبارزات انتخاباتی خود شعار «اول آمریکا» را سر داده بود.

مرکل نیز در نشست صلح در پاریس نسبت به تشدید  ناسیونالیسم در اروپا و جهان ابراز نگرانی کرد و مدعی شد افکار یکسونگرانه و ملی‌گرایانه می‌تواند مناسبات کشورها را دستخوش چالش کند. به باور او، صد سال پس از پایان جنگ جهانی اول، تفکر ناسیونالیستی دوباره قدرت گرفته است. این در حالی است که این جنگ نشان داده که انزواگرایی می‌تواند به کجا منتهی شود.عدم گفتگو با یکدیگر، در آن زمان دلیل اصلی بروز این فاجعه بود. سال گذشته بیش از 220 مناقشه خشونت‌آمیز در جهان صورت گرفته و حدود 70 میلیون نفر مجبور به فرار شدند.

 فراز و فرود رشد پدیده ملی‌گرایی و میهن‌پرستی در جهان البته موضوع جدیدی نیست اما به دلیل مشکلاتی که اروپا در این زمینه دارد با حساسیت فرانسه و آلمان رو به رو شده است.

ملی‌گرایی نوعی احساس خودآگاهی ملی است که یک ملت را برتر از همه ملت‌ها می‌داند. ملت باوری در مقام یک ایدئولوژی سیاسی به معنی طرح این ادعاست که افراد متعلق به گروه خاصی که ملت نامیده می‌شود باید در ناحیه خاصی زندگی کرده و دولت خاص خود را داشته باشند. ملی‌گرایی را می‌توان امری تهدید کننده دانست چرا که به نفرت گروهها از هم، بیگانه ترسی یا نژادپرستی، سرکوب داخلی حقوق اقلیت‌ها و تجاوزطلبی خارجی دامن می‌زند. اما میهن‌پرستی را عشق ورزیدن به میهن خود و علاقمندی به موفقیت و رفاه عمومی هم میهنان خود و تعلق داشتن به گذشته و آینده می‌دانند. میهن پرستی نمود طبیعی علاقه فرد به سرزمین محل تولد و رشد خود در آن محل است. البته گروهی دیگر حتی میهن‌پرستی را نوعی خودپرستی گروهی می‌دانند که با شرایط عدالت جهانی و همبستگی مشترک بشری ناسازگار است.

محمود فاضلی