شاید اگر کلمه درویش از زبان فارسی وارد زبان صربی نشده بود، عنوان رمان نویسنده صرب مشا سلیموویچ «درویش و مرگ» عنوان دیگری داشت. می‌توانم کتاب‌های خوب دیگری از نویسنده‌های دیگر صربستان را به شما توصیه کنم: آثار دانیلو کیش، میلوش تسرنیانسکی، سلوبودان سلنیچ، میلوراد پاویچ، بوریسلاو پکیچ و... خوب است آثار مهم آنها به فارسی ترجمه شود.

او از فرمول‌های مرسوم در سینمای هنری اروپای‌شرقی و همین‌طور سینمای هالیوود می‌پرهیزد. فیلم‌هایش از نظر ریتم بسیار شبیه جست‌وجوهای عارفانه اینگمار برگمن در دوره‌ای از فیلم‌سازی‌اش؛ از «سکوت» گرفته تا «مصائب آنا» است، اما برخلاف فیلم‌های برگمن، آثار کیشلوفسکی تمایل کمتری به حدیث‌نفس‌پردازی داشته و بیشتر درباره مردم‌اند تا درباره فیلم‌ها.